Zadania dla studentów
Zadania dla Studentów:
Warsztaty dramaturgiczne
Zadanie 1.
Opisz widok ze swojego okna. Można postawić pytanie: kto patrzy? Ale można też zapytać: kto jest widziany? Każde z tych pytań pozwala na skonstruowanie odrębnej postaci i obdarzenie jej własnym jej życiem. Co możemy np. powiedzieć o kimś, kto nie wie, na jaką stronę świata wychodzi jego okno?
Zadanie 2.
Napisz rozmowę między postaciami z jednego z dwóch obrazów Caspara Davida Friedricha – „Dwóch mężczyzn kontemplujących księżyc” (ok. 1819) lub „Mężczyzny i kobiety kontemplujących księżyc” (1830-35). Postaci z pierwszego ze wspomnianych płócien ożywił już Samuel Beckett we współczesnej sztuce „Czekając na Godota” (1952). Może warto zastanowić się, dlaczego Friedrich swoje postaci namalował od tyłu, a Beckett bohaterów swojego dramatu ustawił przodem do widowni?
Zob.
S. Beckett, „Czekając na Godota”, przeł., oprac i posłowie A.Libera, Warszawa 1994.
Z. W. Solski, „Dramaturgia zredukowana Samuela Becketta”, w: Jan Ciechowicz (red.), „Teatr małych form – konwencje i zjawiska”, Wyd. Teatr Lalek „Pleciuga” w Szczecinie, Szczecin 2006, s. 107-121.
Zadanie 3.
Napisz na nowo historię Noego stojącego przed wizją zagłady (niekoniecznie potopu).
Noe budując arkę, realizuje boski plan. I dokładnie spełnia polecenie Boga, z którym się przyjaźni: „Wejdź przeto do arki z synami twymi, z żoną i z żonami twych synów. Spośród wszystkich istot żyjących wprowadź do arki po parze, samcę i samicę, aby ocalały wraz z tobą od zagłady. Z każdego gatunku ptactwa, bydła i zwierząt pełzających po ziemi po parze: niechaj wejdą do ciebie, aby nie wyginęły” (Rdz. 6, 19-21).
W starszym od Biblii eposie o Gilgameszu Utnapisztin buduje korab z własnej inicjatywy, nie korzystając z pomocy bogów, a może nawet działając wbrew ich woli. W korabiu umieszcza tylko to, co wynika z rachunku ekonomicznego. Interesująca jest kolejność ładowanych do korabia dóbr, odsłaniająca wyznawane przez niego wartości: „ co tylko miałem, włożyłem nań srebra, co tylko miałem, włożyłem nań złota, co tylko miałem, włożyłem nań zwierząt. Podniosłem na korab rodzinę, krewnych, dzikie bydło i zwierzynę oraz wszelakiego synów rzemiosła”.
Nie powódź, lecz pożar przedstawia ks. Jan Twardowski (w wierszu „Patyki i patyczki”), opisując chłopca, który z płonącego domu uratował swoją kolekcję patyków i patyczków.
Performance – warsztaty twórcze
Zadanie 1.
Zrealizuj:
John Cage, 4’ 33”
I
TACET
II
TACET
III
TACET
NOTE: The title of this work is the total length in minutes and seconds of its performance. At Woodstock, N.Y., August 29, 1952, the title was 4’ 33” and the three parts were 33”, 2’ 40”, and 1’ 20”. It was performed by David Tudor, pianist, who indicated the beginnings of parts by closing, the endings by opening, the keyboard lid. Howaver, the work may be performed by any instrumentalist or combination of instrumentalists and last any length of time.
FOR IRWIN KREMEN JOHN CAGE
W muzyce używa się komend w języku włoskim, w tym wypadku: „tace”. Dlaczego Cage posłużył się słowem „tacet” (łac. „milczy”)? Jaka jest różnica między milczeniem a ciszą? Czy w teatrze i na koncercie wykonawca może z zegarkiem ręku określić czas wykonywanej przez siebie czynności? Czym może różnić się w swoim zachowaniu muzyk, który nie bierze udziału w wykonaniu kolejnej części utworu, od tego samego muzyka w przerwach między częściami dzieła muzycznego?
Zob.
Z. Skowron, „Teoria i estetyka awangardy muzycznej drugiej połowy XX wieku”, Warszawa 2013.
E. Wąchocka, „Milczenie w dwudziestowiecznym dramacie”, Kraków 2005.
[performance –warsztaty twórcze]
Zadanie 2.
Zrealizuj performance inspirowany pracą Stanisława Dróżdża OD-DO (1969-1993).