Biogram

top

NOTA BIOGRAFICZNA
Dr hab. Zbigniew Władysław Solski

Teatrolog, performatyk, kulturoznawca

Wrocławianin od urodzenia (1952). Syn Adama (profesora hydrobiologii) i Heleny (ekonomistki). Jest żonaty z Urszulą (z domu Wojciechowską), ma trójkę dzieci: Przemysława (1983), Rafała (1986) Dominikę (1989) i dwie wnuczki Julię (2017) i Hannę (2021).

 

  • doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie kulturoznawstwa na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego na podstawie rozprawy Fiszki Tadeusza Różewicza. Technika kompozycji w dramacie i poezji (recenzenci: prof. dr hab. Dobrochna Ratajczak, prof. dr hab. Ewa Wąchocka, dr hab. Lech Sokół, prof. IS PAN, prof. dr hab. Jan Ciechowicz) 2013 r.
  • doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa na Wydziale Filologii Polskiej Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie rozprawy Ikony krawędzi w dramatach Samuela Becketta, Karola Wojtyły i Martina Bubera; promotor: prof. dr hab. Dobrochna Ratajczak (recenzenci: prof. dr hab. Ryszard Przybylski, ks. prof. dr hab. Roman Rogowski), 2000 r.
  • mgr nauk przyrodniczych w zakresie biologii ze specjalizacją biochemii na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego; praca magisterska napisana w Zakładzie Biofizyki (1976 r.).

Nauczyciel akademicki, adiunkt w Katedrze Teatru, Filmu i Nowych Mediów Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa w Uniwersytecie Opolskim (2001-2015).

Reżyser i scenograf (m.in. „Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” Mikołaja z Wilkowiecka, Państwowy Teatr Lalek w Wałbrzychu, 1983 r.; „Promieniowanie ojcostwa” Karola Wojtyły, Teatr Współczesny we Wrocławiu, 1997 r.; scenografia do spektaklu B. Kierca „Jeremiasz” Karola Wojtyły, Wrocław 1998 r.).

Dramaturg (m.in. „Kolejka trwa”, sztuka współczesna, 1979 r.; „Siste gradum”, sztuka historyczna, wyróżnienie na konkursie Episkopatu Polski w 1987 r. – przew. jury ks. J. Twardowski; „Krajobraz z Tobiaszem”, sztuka dla dzieci, II nagroda na konkursie sztuki religijnej, przew. jury – prof. I. Sławińska; „Blok”, rzecz o Auschwitz, stypendium Ministra Kultury i Sztuki, 1988 r.; projekt dramaturgiczny „Die Gottobmaschine”, opis w „Formacie Literackim”, 2018, nr 4).

Scenarzysta filmowy (m.in. „Kuferek”, scenariusz filmowy o powstaniu warszawskim zakupiony przez Zespół Filmowy „Aneks” G. Królikiewicza, 1981 r.; wygrany wewnętrzny konkurs TVP2 na ośmioodcinkowy serial dokumentalny o polskich jeziorach).

Dziennikarz: radiowy recenzent teatralny w Radiu Wrocław (1991-1994), rzecznik prasowy wrocławskich przedsiębiorstw.

Dydaktyk:

  • Szkoła Podstawowa nr 36 we Wrocławiu, nauczyciel biologii i chemii (1977-1978);

  • Instruktor teatralny w  Staromiejskim Domu Kultury we Wrocławiu (1984-1990), zajęcia integracyjne z osobami niepełnosprawnymi w ramach założonej przez niego teatralnej grupy „Teatr Chleba”; szczegółowe omówienie: Ewa Kurantowicz, „Samorealizacja grupy w amatorskim zespole teatralnym”, praca magisterska, promotor doc. dr hab. K. Ferenc, Wrocław 1987; artykuły Ewy Kurantowicz i Zbigniewa Solskiego w: Danuta Zalewska (red.), Kultura i terapia, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 1992 r.; antologia poezji osób niepełnosprawnych Sen o chlebie pod redakcją Stanisława Beresia, Andrzeja Falkiewicza, Krystyny Miłobędzkiej i Zbigniewa Solskiego, Wrocław 1990;

  • Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego – zajęcia z reżyserii dramatu i pokrewnych przedmiotów (1990-1999);

  • Warsztaty teatralne w ramach struktur kultury niezależnej zakończone prezentacją spektaklu „Promieniowanie ojcostwa” K. Wojtyły, Wrocław 1988 (oprac. tekstu i reżyseria: Zbigniew W. Solski, muzyka: Zbigniew Karnecki, scenografia: Janusz Halicki, Bronisław Janowski).

  • Warsztaty teatralne (wspólnie z prof. Mirosławą Lombardo) ze studentami Wydziału Lalkarskiego PWST im. Ludwika Solskiego w Krakowie (1996);

  • Instytut Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego – zajęcia z teatrologii (2001-2002);

  • Adiunkt w Katedrze Teatru, Filmu i Nowych Mediów Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Opolskiego (2001-2015) – zajęcia z teorii i praktyki teatru, filmu, nowych mediów, komunikacji społecznej, filozofii kultury i performatyki;

  • Wykładowca na ASP im. E. Gepperta we Wrocławiu.

Autor dwóch monografii oraz ok. 100 artykułów i referatów

  • Ikony krawędzi w dramatach Samuela Becketta, Karola Wojtyły i Martina Bubera, Uniwersytet Opolski, Opolskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2002.

(z recenzji wydawniczej)

„Praca Zbigniewa Władysława Solskiego niewątpliwie zrodziła się z przekonania o konieczności rewizji dotychczasowych metod badawczych stosowanych nie tylko w historii dramatu, ale szerzej we współczesnej humanistyce. (…) Lekturze kolejnych fragmentów pracy Solskiego towarzyszy uczucie zafascynowania światem przedstawianych odczytań tekstów Becketta, Wojtyły, Bubera. Podziwiamy erudycję Autora, łatwość w pokonywaniu barier literackich, plastycznych, teatralnych, a przede wszystkim czasowych. Analizowane dramaty ze świata określonego mikrokosmosu literackiego zostają wkomponowane w makrokosmos kultury. (…) Reasumując: Ikony krawędzi to cenna praca literaturoznawcza, w znacznym stopniu poszerzająca rozumienie tekstów Becketta, Wojtyły i Bubera. Rozprawę Solskiego warto również czytać jako tekst, który pokazuje możliwości współczesnej humanistyki”.

Prof. dr hab. Jacek Popiel (UJ)

  • „Fiszki Tadeusza Różewicza. Technika kompozycji w dramacie i poezji”, Uniwersytet Opolski, Instytut im. J. Grotowskiego we Wrocławiu, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2012.

(z recenzji wydawniczych:)

„Praca Zbigniewa Władysława Solskiego jest – przy ogromnej literaturze dotyczącej tego tematu – całkowicie nową, świetnie ustawioną teoretycznie próbą opisu fenomenu pisarstwa Różewicza, której punktem wyjścia jest warsztat pisarza-dramaturga a także poety jako przede wszystkim twórcy Kartoteki. (…) W centrum uwagi – odmiennie od tradycyjnych ujęć – znajduje się nie tekst, ostatecznie wybrane słowo, lecz materialna obecność autora, jego manipulacja na zgromadzonym materiale, wykreowana przestrzeń teatralna, w której porusza się bohater, w świecie chaosu i nieokreśloności czasów, w których żyje. To wymaga uruchomienia nowych metodologii, odwołań do teorii zbiorów i chaologii oraz prób adaptacji tych teorii do potrzeb badań literaturoznawczych. Badacz nawiązuje do propozycji poprzedników analizujących dramaturgię Różewicza Ratajczakowej, Skendy, Krajewskiej, Filipowicz, ale jego propozycje są oryginalne, często polemiczne, nowe, poparte znajomością współczesnych, światowych trendów metodologicznych”.

Prof. dr hab. Elżbieta Rzewuska (UMCS)

„Fiszki Tadeusza Różewicza to nowe spojrzenie na sztukę Kartoteka (wszystkie jej wersje, od rewelacyjnych analiz wcześniej nieznanych rękopisów), nowe spojrzenie na dramaturgię Różewicza i na całość jego twórczości. (…) Jest ta rozprawa śmiała w tezach, rzetelna w argumentacji – w pełni oryginalna, stanowi w rozwijającej się „różewiczologii” głos cenny i własny. Cenić trzeba dużą erudycję autora (imponującą bibliografię i trafne wykorzystywanie w naukowej narracji odnotowanych w tej bibliografii pozycji). Książka została napisana świetnym stylem, jest naukowo cenna”.

Prof. dr hab. Jacek Łukasiewicz (UWr)

Redaktor:

Zbigniew W. Solski (red.), „Twórczość Karola Wojtyły. Materiały z sesji zorganizowanej z okazji 46. Kongresu Eucharystycznego we Wrocławiu”, wstęp Roman Duda (Rektor UWr), Studium Generale, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1998, ss. 141;

Współredaktor pokonferencyjnych tomów podejmujących problem wyższej rzeczywistości w tzw. zwrocie performatycznym m.in. w literaturoznawstwie, teatrologii, kulturoznawstwie i liturgice. Wieloletni projekt realizowany był wspólnie z Wydziałem Teologicznym UO i partnerami, którymi były: Instytut im. J. Grotowskiego we Wrocławiu, Instytut Sztuki PAN w Warszawie i Institut für Slawistik w Friedrich-Schiller-Universität w Jenie.

  • Marek Lis, Zbigniew W. Solski (red.), Ikony Niewidzialnego, wstęp: Józef Musielok (Rektor UO), posłowie; Zbigniew W. Solski, Opole 2003; ss. 279;

  • Helmut J. Sobeczko, Zbigniew W. Solski (red.), Liturgia w świecie widowisk, wstęp: Helmut J. Sobeczko, Zbigniew W. Solski, Opole 2005; ss. 371;

  • Helmut J. Sobeczko, Zbigniew W. Solski (red.),  Słowo i gest, wstęp: Helmut J. Sobeczko, Zbigniew W. Solski, Opole 2009; ss. 326;

  • Erwin Mateja, Zbigniew W. Solski (red.), Między liturgiką a performatyką. Rekonesans, wstęp: Erwin Mateja, Zbigniew W. Solski, posłowie: Lech Sokół (IS PAN), Opole 2012, ss. 338;

  • Erwin Mateja, Zbigniew W. Solski (red.), Tradycje monastyczne w Europie. Między liturgiką a performatyką II,  wstęp: Erwin Mateja Zbigniew W. Solski, posłowie: Zbigniew W. Solski, Opole 2016, ss.364.

Inicjator i współorganizator konferencji naukowych:

  • Sesja naukowa „Twórczość Karola Wojtyły”, Studium Generale, Uniwersytet Wrocławski, Wrocław 1997;

  • Międzynarodowa sesja naukowa „Inspiracje biblijne w literaturze”, Instytut Filologii Polskiej, Uniwersytet Wrocławski, Wrocław 1998;

  • Międzynarodowa konferencja naukowa „Ikony niewidzialnego”, Uniwersytet Opolski, Opole 2003;

  • Międzynarodowa konferencja naukowa „Teatr-kultura-liturgia”, Uniwersytet Opolski, Instytut im. J. Grotowskiego we Wrocławiu, Opole-Wrocław 2005;

  • Międzynarodowa konferencja naukowa „Słowo i gest”, Uniwersytet Opolski, Instytut im. J. Grotowskiego we Wrocławiu, Opole 2008;

  • Międzynarodowa konferencja naukowa „Między liturgiką a performatyką”, Uniwersytet Opolski, Instytut Sztuki PAN w Warszawie, Instytut im. J. Grotowskiego we Wrocławiu, Opole 2011;

  • panel (z udziałem teoretyków i praktyków teatru) „Teatr i paradygmaty tożsamości kulturowej w Polsce” w ramach V Kongresu Polonistyki Zagranicznej, Uniwersytet Opolski, Brzeg-Opole 2012;

  • Międzynarodowa konferencja naukowa „Tradycje monastyczne w Europie. Między liturgiką a performatyką II”, Uniwersytet Opolski, Institut für Slawistik w Friedrich-Schiller-Universität w Jenie, Instytut im. J. Grotowskiego we Wrocławiu, Opole-Wrocław 2014;

Wyróżnienia: Brązowy Krzyż Zasługi (2009), nagrody rektorskie (2002, 2009, 2011, 2013).